Tronadora bij vulcan Arenal

Dagdag iedereen,

Hartelijk dank voor jullie leuke berichten. Het is wat moeilijk om een snel internetadres te vinden, de meeste adressen hebben een analoge verbinding.
Vandaar onze wat late reactie.

Maureen, het nijlpaard op de foto is Lucia, en die woont in Swaziland. Volgens mij zijn hier geen nijlpaarden, wel otters. Ik ga voor je dochters kijken welk beestje ik mee kan nemen. Zou zelf wel zo n aapje willen, en Aart heb ik ook een beestje beloofd, voor hem een brulaap, is het niet zo stil in huis. Er lopen hier wel heel veel perro s - hond - rond, waarvan Edwin steevast zegt, daar heb je weer zo n stinke-vlooiepoot.

In Tortuguero hebben wij elke dag 2x een boottocht gemaakt om het waterleven te bekijken. Natuurlijk vele vogels die aan het vissen waren en de kaaimannen, groot en klein, de leguanen, Jezus Christ - ik was vergeten te vermelden dat deze leguaan over het water loopt en dat hebben wij ook gezien -, 3 soorten apen.
Ook door een stukje nevelwoud kregen wij uitleg over diverse soorten bomen. Onder andere de Sangria boom, die, wanneer je daar een snee inmaakt, direct rood vocht laat lopen, bloed. Hiermee worden de kinderen hier gewaarschuwd niet de bomen te beschadigen omdat de boom dan gaat bloeden. En, hierbij moest ik ook onmiddelijk aan dat verhaal denken van het Mariabeeld, dat op onverklaarbare wijze tranen van bloed huilde.
Er zijn op CR regenwouden en nevelwouden, het verschil kun je zien door oa een soort hoefblad van 2 meter doorsnede die alleen in de regenwouden voorkomt. Wanneer er plots een bui komt, kun je deze gebruiken als paraplu.

Kortom, fantastisch.
Na de laatste tocht wilden wij vanuit het nabijgelegen dorp teruglopen over het strand naar de Mawamba Lodge - 10 minuten lopen. Wij hoopten een schilpad aan te treffen, maar helaas, die tijd is pas in juli.
De laatste avond is er nog een flinke Boa constrictor aan het strand gesignaleerd, die Edwin na zijn laatste biertje nog wilde fotograferen, omdat hij dacht dat ik het niet zou geloven - ik was al in de cabina en Edwin vertelde alle dames dat de slangen onder de cabinas lagen te wachten in het donker om ze dan vervolgens bij de enkel te grijpen.
Edwin heeft inderdaad een foto van het beest gemaakt in de nacht op 3 meter afstand, wat een kanjer is hij, want de slang was 2,5 meter !

Volgende dag zijn wij met boot en bus vertrokken naar Heliconia Island.

Heliconia Island is prachtig, mooie cabinas en een prachtig park vol met soorten van Heliconias in vele kleuren. Ook de vogels waren daar rijk vertegenwoordigd, een bijzonder exemplaar van een soort uil heeft zijn plekje daar ook met een jong.
Wij werden in de ochtend rond 05.30 wakker gebruld door de apen in de bomen, opgevolgd door het gekwetter van de vele vogels.

Wat ons verrast heeft daar, was een filmploeg van NBC - I,m a celebrity, get me out of here !, waar de uitvallers werden geinterviewd van een programma wat lijkt op Bobos in the bush met filmsterren. Dit wordt opgenomen in de jungle van CR en wordt live uitgezonden tot en met 24 juni. Onder andere Stephen Baldwin heeft daar aan mee gedaan.

De 2e dag hebben wij in een nabijgelegen dorpje de chocolade-toer gedaan, waarvan wij een apart bericht maken. Tijdens deze tocht door een stuk regenwoud, waar de cacaobomen staan, ontdekten wij een jonge viper, die opgerold naast het pad lag - de meest giftige slang hier. Omdat ik natuurlijk een mooie foto wilde maken, hield ik de camera op 30 cm van de slang en hoorde het gesprek niet meer dat deze gevaarlijk was .... oeioei, ik heb geluk gehad, ze bleef gelukkig stil liggen. Een jonge slang spuwt al zijn gif meteen uit, terwijl een oudere slang het meeste voor zijn prooien bewaart.

Nu is onze 1e dag op Monte Terras, 1 van de Holland Hotels op een prachtige locatie aan de rand van een groot meer met het zicht op de zachtjes spuwende vulkaan.

Onze trip voor vandaag was Selfatura Park op 1,5 uur rijden over onverharde wegen, waar wij een tocht door een regenwoud en diverse hangbruggen hebben gemaakt, met aansluitend een uitleg over de diverse soorten slangen die hier leven.

Morgen trekken wij weer verder naar ons volgende adres. Maar eerst krijgen wij dan nog een rondleiding door een stukje woud met een dame die zich inzet om de natuur in CR te behouden. Zij heeft een stuk woud waarin allerhande flora en fauna woont, ik denk dat wij nog wel een leuk verhaal over iets te horen krijgen.

Tot zover dit lange verhaal, de fotoos probeer ik er bij te plaatsen, en het verhaal van de chocolade-toer - is een leuk weetje voor de choco-gekken.
Ben bang dat de fotoos niet goed gaan lukken allemaal, waarschijnlijk worden het er niet zoveel. Tot het volgende bericht, en zoals de Ticoos hier zeggen, Pura Vida.

groet van Edwin en Marian