Celaje

Daar zijn wij weer na een paar dagen radiostilte.

Leuke reacties krijgen wij van jullie, en inderdaad, wij genieten hier nog steeds. Staan elke ochtend rond de klok van 7 op en liggen er om uur of 10 - 11 s avonds weer in.


Op Fidelito Ranch was internet niet mogelijk. Fidelito ligt aan de Pacific Ocean, en ook hier is het lekker, broeierig, klam warm. De wasjes willen ook niet drogen, en bij het van de lijn afhalen (dit heeft Edwin gedaan terwijl ik aan het paardrijden was), bleek in zijn rode Edwin-shirt een lekkere schorpioen te zitten - verzuimd de was uit te schudden. Gelukkig hoorde de eigenaar van de ranch hem schreeuwen - Edwin is ook een beetje bang van spinnen - en snelde hem te hulp. Heeft de scorpio wel dood gemaakt.

De cabina waar wij 3 dagen verbleven was super de lux, en de paarden en koeien stonden voor onze deur. En natuurlijk in de ochtend wakker gebruld door de howler monkeys. Dit zijn niet zulke grote apen (tot 1 meter hoog), maar hebben in hun keel een orgaan, waardoor hyun gebrul als een grote leeuw klinkt. Heb je ook met mannen die een hele zware stem hebben, maar wanneer je ze ziet hebben een ze smal en klein postuur .....

Wij hebben het surfdorp St. Teresa aan de kust bezocht: een beetje hippie-achtig gebeuren waar de heren en dames met overwegend lang haar en rasta hun surfplanken naar de oceaan droegen.

De volgende dag MP Curu bezocht en 3 trails gelopen langs smalle wandelpaadjes door de bush-bush, dat dichte oerwoud was al spannend om naar te kijken, en dan moesten wij er ook nog in. Gelukkig hadden wij vriendschap gesloten met een plaatselijke "vlooienpoot", die dan ook graag met ons mee wilde lopen. Zo hoefden wij niet zo bang voor slangen, crocoos en ander gebroed te zijn. Dankzij de perro hebben wij een flink aantal dieren gezien, want zij joeg ze allemaal de bomen in. Zelfs een groep met spidermonkeys, die ons achterna volgenden door de bomen omdat ze erg boos op ons waren. Gelukkig hebben ze ons niet met mango's en kokosnoten bekogeld.
Na de apen moesten wij nog een akelig wiebelig bruggetje over, een vies modderig riviertje waarvoor werd gewaarschuwd: beware of the croco's.

Jullie zullen het niet geloven, maar wij vonden het zo leuk, dat wij daarna nog 2 loopings hebben gelopen: uiteraard met de perro.

Het paardrijden was een belevenis, vooral omdat het natuurlijk behoorlijk hoog is, en het vee stond met de kalveren bijna bovenaan. Met de zweep en de hond hebben wij ze naar een andere weide gedreven.

Ondertussen is Edwin met de eigenaar van de ranch naar de plaatselijke golfbaan gegaan omdat daar allerlei ara's in de bomen woonden.

Vandaag zijn wij naar naar Celaje gereden (1 uur van de ranch rijden over natuurlijk onverharde, vol met grote gaten en kuilen) naar hotel Celaje, met een bungalowtje aan het strand.

Morgen gaan wij weer een hike maken in een NP Capo Blanco, en de dag daarna vertrekken wij vanaf het schiereiland naar een andere plek aan de oceaan.

Nog wat fotootjes bijgevoegd.

Groet van Edwin en Marian